Postanowiłem opisać najbliższego nam satelitę, którego możemy podziwiać na spacerach wieczornych। Jego obecność nad naszymi głowami nieustannie współistnieje z orbitą naszego globu wokół słońca oraz innymi czynnikami mającymi duży wpływ na naszą planetę.
Zacznijmy może od tego, w jaki sposób Księżyc pojawił się w pobliżu Ziemi? – Istnieje wiele teorii wyjaśniających powstanie tego ciała niebieskiego।
Jedna z nich tłumaczy nam, że podczas formowania się naszej planety u zarania powstania układu słonecznego Księżyc stygł razem z nią i w ten sposób wiek tego satelity powinien być taki sam jak Ziemi.
Inna hipoteza mówi o jego późniejszym wejściu na orbitę, wyłapaniu i zniewoleniu go przez pola grawitacyjne Ziemi, pomimo, że wtedy Księżyc mógł stanowić osobną planetę układu słonecznego.
Jest jedna teoria, która mi najbardziej przypadła gustu. Przedstawia uderzenie dużej asteroidy w nasz glob, pod pewnym kątem, dosłownie otarcie o ziemię wyrywa część masy naszej planety i razem z materią asteroidy tworzą nasz obecny Księżyc.
Ale tak naprawdę na potwierdzenie tej czy innej teorii powstania srebrnego globu trzeba badać młode, podobne układy planetarne। Badanie geologii naszego satelity oraz rozpatrzenie struktury skał księżycowych, mogą jednoznacznie określić, co tak naprawdę wydarzyło się w czasie, gdy nasz obecny satelita się rodził. Myślę, że kolejne, planowane wyprawy na księżyc mogą przynieść więcej danych na ten temat. Obserwacje satelitów innych planet w naszym układzie pokazują nam złożone procesy powstania i zachowania tych zjawisk na naszym niebie.
Księżyc nie tylko nam przyświeca w ciemnościach nocy. Niewielu patrzących na księżyc ludzi zastanawia się nad faktem, że orbita ziemi jest stabilizowana w wyniku specyficznego układu Księżyca i Ziemi. Poza tym obserwowane fazy pływowe wywołuje już nie tylko Księżyc, ale i Słońce. Jednak, aby wyliczyć wszystkie wpływy połączeń sieci grawitacyjnej, trzeba brać po uwagę nie tylko najbliższe planety układu słonecznego, ale nawet inne gwiazdy. Srebrny glob częściowo chroni też Ziemię, jest jej tarczą broniącą przed meteorytami, czy nawet asteroidami, świadczy o tym zryta kraterami jego powierzchnia। Niektóre z tych świadectw wielkich katastrof można zobaczyć w postaci kraterów i bruzd biegnących niemal przez cały Księżyc.
Ciekawe badania naukowe prowadzone przez małżeństwo, Steve i Donna O'Meara, dowodzą, że wpływ księżyca ma bezpośrednią relację z magmą pod powierzchnią płyt kontynentalnych. Przykładem może być wulkan Stromboli, jego erupcje przypadają na perygeum i pełnię, można z całą stanowczością stwierdzić, że wulkan "pracuje" wtedy najsilniej. Siły naszej gwiazdy i księżyca nakładają się na siebie i mamy do czynienia z dużym wpływem pól magnetycznych, które jakby ciągną ku sobie płyty kontynentów. Obecnie naukowcy przypuszczają, że na stan wulkanów oraz dużych trzęsień ziemi mogą też oddziaływać inne duże planety w naszym układzie słonecznym np.; Jowisz. Wyniki badań nad układem planet wraz z naszym księżycem wskazują na przełom w sposobie badań geologicznych, badaniu wulkanizmu oraz występowania trzęsień ziemi.
Fascynacja świata zjawiskami przyrody jest naprawdę ogromna. Ludzie chcą wiedzieć jak najwięcej o otaczającym ich świecie. Jednak szczególnym zainteresowaniem i szacunkiem darzone są groźne, potężne i katastroficzne w skutkach zjawiska, które sieją grozę i owiane są wielką tajemnicą. Nic więc dziwnego, że wpływ planet i słońca na zjawiska, sejsmiczne, wulkaniczne, czy klimatyczne inspiruje wielu ludzi na naszym globie.
Marek Jakub Bliźniak
